Azot je gasoviti element bez boje, mirisa i ukusa. Niti gori niti potpomaže sagorevanje. Relativno je neaktivan, mada se vezuje sa kiseonikom i nekim aktivnim metalima. Sastojak je amonijaka, azotne kiseline, amino-kiselina i mnogih đubriva, boja i eksploziva.

Azot čini otprilike četiri petine Zemljine atmosfere. Njegov umirujući efekat na mnogo reaktivniji kiseonik je ono što čini život mogućim na ovoj planeti. Prisutan je u svoj živoj materiji, uglavnom u proteinima, i zbog toga se može smatrati suštinski važnim za život. Vezivanje azota je proces izvlačenja slobodnog azota iz vazduha pomoću kombinovanja sa drugim elementima, bilo putem hemijskih sredstava ili delovanja bakterija. Bakterije koje vezuju atmosferski azot nađene su u kvržicama mahunastih biljaka, poput lucerke, graška i soje.

Postoje mnoge komercijalne upotrebe vezivanja azota, uključujući cijanamidski proces za proizvodnju amonijaka, lučni proces za azotnu kiselinu, i Haberov proces u kome se amonijak sintetizuje pomoću direktne kombinacije azota i vodonika.

Vilenjaci i gnomi, koji rade u fabričkom kompleksu u Trentonu, Nju Džerzi, koriste velike količine azota za svakodnevnu proizvodnju noći.

Odatle mu i ime.¹

---

¹ Neprevodiva igra reči: „nitrogen” (azot) i „night” (noć) se na engleskom slično izgovaraju (prim. prev.)